فریبا یغموری؛ رضا حاجی حسینی؛ سید مهرداد کسایی؛ بهرام سیفی زارعی
چکیده
Sepsisیک واکنش سیستمیک بدن در برابر میکروارگانیسم‌های تهاجمی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها است. همچنین به‌عنوان یک پاسخ سیستماتیک به عفونت‌های شدید بوده است و یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در بین بیماران بستری در بیمارستان است. چندین داروی احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است، اما هنوز هیچ‌یک از داروهای مؤثر شناخته شده برای بیماری سپسیس ...
بیشتر
Sepsisیک واکنش سیستمیک بدن در برابر میکروارگانیسم‌های تهاجمی مانند باکتری‌ها و قارچ‌ها است. همچنین به‌عنوان یک پاسخ سیستماتیک به عفونت‌های شدید بوده است و یکی از ده علت اصلی مرگ و میر در بین بیماران بستری در بیمارستان است. چندین داروی احتمالی مورد بررسی قرار گرفته است، اما هنوز هیچ‌یک از داروهای مؤثر شناخته شده برای بیماری سپسیس به‌طور جدی منظور نشده است. بنابراین اثر آسپرین به‌عنوان یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) در درمان و کاهش سپسیس مؤثر است. برای این منظور از الگوی التهابی تجربی در این مطالعه استفاده شده است، به این منظور موش‌ها به چهار گروه (4 نفره) تقسیم شدند. گروه اول گروه کنترل، گروه دوم گروه LAP (لاپاراتومی)، گروه سوم گروه CLP و گروه چهارم گروه درمان با آسپرین با دوز 2 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت خوراکی یک بار در روز به مدت 48 ساعت پس از القای CLP در موش‌ها و نمونه خون از قلب آنها جمع‌آوری شد. در مرحله بعد حیوانات کشته شده و بافت کبد برای مطالعات بافت‌شناسی و بیوشیمیایی از هم جدا می‌شود. بافت کبد جدا شده و برای آزمایش بیان ژن COX2 از روش Real Time pCR استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون آنوا انجام شد. 05/0p < از نظر آماری معنی‌دار تلقی می‌شود. نتایج ما نشان داد که درمان حیوانات مبتلا به آسپرین در تنظیم پارامترهای آنتی‌اکسیدانی و التهابی مؤثر است. همچنین یافته‌ها حاکی از آن است که در بافت کبد، آسپرین بیشترین تأثیر را در کاهش بیان ژن دارد. مطالعات پاتولوژیک همچنین نشان داد که سپسیس باعث آسیب به بافت کبد می‌شود که با این روش‌ها می‌توان این آسیب‌ها را کاهش داد. سرانجام، سپسیس باعث آسیب اکسیداتیو در بافت کبد می‌شود و استفاده از آسپرین در پیش‌گیری و بهبود این آسیب‌ها مؤثر است.
